Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tutuquşu — is. 1. zool. Tropik və subtropik ölkələrin meşələrində yaşayan alabəzək rəngli quş; tutu. 2. məc. dan. Öz müstəqil fikri olmayıb başqasının fikrini, sözlərini təkrar edən adam haqqında. ◊ Tutuquşu kimi ötmək (danışmaq) – dilavərcə, səlis danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutiməqam — ə. tutuquşu kimi danışan, şirin danışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
götürmək — f. 1. Əlinə almaq, əlinə alıb qaldırmaq. <Xanməmməd> yaşıl çuxasının qollarını çiyninə atıb, . . heç bir təklif olmadan süfrədən halva götürüb ağzına qoydu. Ç.. <Adil:> Təndirdən yenicə çıxmış isti çörəkləri götürüb alverə yollandım.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lal — sif. 1. Danışmaq qabiliyyətindən məhrum olan, danışa bilməyən. Lal adam. // İs. mənasında. Lalın dilini anası bilər. (Məsəl). Biz yetişdik yığın yığın kor, lal; Hər tərəfdən sağır, çolaq və topal. H. C.. Lal eləmək məc. – susdurmaq, danışmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
makbo — is. <xüs. is. dən> 1. Uzun quyruqlu tutuquşu. 2. Qumar oyunu növü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəfəs — is. <fars.> 1. Quşları, heyvanları salmaq üçün məftil və ya ağac çubuqlarından düzəldilmiş, ya hörülmüş qutu şəkilli qurğu. Quş qəfəsi. Toyuq qəfəsi. Tülkünü qəfəsə saldılar. – Pəncərənin qabağında asılan qəfəsin içərisində boz rəngli bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutu — 1. Bax tutuquşu 1 ci mənada. Hər tərəfdə tutu, qumru; Coşur, oxur indən belə. «Əsli və Kərəm». 2. məc. Dili şirin, gözəl sözlər danışan gözəl haqqında. Tutu danışıqlı, qumru ağızlı: Şirin dili canım aldı, əfəndim! «Koroğlu». Şəkər söhbətlidi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
